بازیهای پیکسلآرت که آزادانه قابل بازی هستند، همیشه به خودی خود مربوط به هنر نیستند: آنها فقط به ماهیت پیکسلی گرافیک بازیها میپردازند. از آنجایی که بسیاری از طراحان بازی میدانند که هرچه یک گرافیک ابتداییتر باشد، افراد بیشتری از نظر فنی میتوانند بازیهای پیکسل آرت خود را بازی کنند ، آنها همچنان بازیهایی را ایجاد میکنند، جایی که طراحی سادهتر است و نیاز خاصی به قدرت بازی وجود ندارد. دستگاه نتیجه در بازی های pixelart آشکار می شود.
با پخش آنها، می توانید:
• ساختارهایی از بلوک ها بسازید، که تقریباً می توانند پیکسل های کل ساختار در نظر گرفته شوند (مثالی: 'City Blocks Game')
• موقعیت های مناسب تصاویر را حدس بزنید تا به آنها اشاره کنید. برنده شوید (بازی 'Pixel Memory')
• ورزش کنید ('Volley Random')
• برای سرگرمی یا ماجراجویی بدوید ('Bloo Kid 2' یا 'Fruit Adventure')
• شلیک کنید، بکشید، و جنگ کنید (' Pixel Smash Duel، «Pixel Battles» یا «Noob Adventure»)
• رنگ را بر اساس رنگ («Pixel By Numbers») یا بر اساس تخیل خود («Pixel Color Kids»، «Pixel Coloring Time») رنگ کنید.
برخی از خوانندگان ما ممکن است بگویند، "هی، امروزه همه یک دستگاه به اندازه کافی قدرتمند دارند که می توانند حتی بازی های بسیار سخت و جذاب را انجام دهند." این تمام حقیقت نیست: فقط هر سومین نفر روی کره زمین یک گوشی هوشمند دارند و قسمت سوم دیگر از تلفن های دکمه ای معمولی یا تلفن های ثابت استفاده می کند. و بقیه اصلا گوشی ندارند. برخی از کسانی که گوشی هوشمندی برای بازی های آنلاین pixelart ندارند، در واقع رایانه یا لپ تاپ دارند و می توانند با آنها بازی کنند. اما فراموش نکنید که بخش بزرگی از گوشیهای هوشمند قدیمی هستند، به این معنی که از نظر فنی از فرصت انجام بسیاری از بازیها پشتیبانی نمیکنند، بلکه فقط سادهترین آنها را پشتیبانی میکنند. بنابراین، قانون سرانگشتی قابل اجرا می ماند: بازی های آسان و ساده، مانند آنهایی که دارای پیکسل هستند، همچنان در بین مردم محبوب هستند، اگر یک تصویر جهانی در نظر گرفته شود.