Vrij speelbare pixelart-games gaan niet altijd over kunst op zich: ze gaan gewoon over de pixelachtige aard van grafische afbeeldingen van games. Omdat veel game-ontwerpers zich ervan bewust zijn dat hoe primitiever een afbeelding is, hoe meer mensen technisch in staat zouden zijn om hun pixelart-games te spelen , ze maken nog steeds games, waarbij het ontwerp simplistisch is en waar geen specifieke eisen worden gesteld aan de kracht van de gaming apparaat. Het resultaat komt tot uiting in de pixelart-spellen.
Als je ze speelt, kun je:
• constructies bouwen van blokken, die je zou kunnen beschouwen als de pixels van de hele structuur (een voorbeeld: 'City Blocks Game')
• de juiste posities van afbeeldingen raden om ernaar te wijzen win (het spel 'Pixel Memory')
• sporten ('Volley Random')
• rennen voor de lol of voor avonturen ('Bloo Kid 2' of 'Fruit Adventure')
• schieten, doden en oorlog voeren (' Pixel Smash Duel', 'Pixel Battles' of 'Noob Adventure')
• verf op kleur ('Pixel By Numbers') of op basis van je verbeelding ('Pixel Color Kids', 'Pixel Coloring Time').
Sommige van onze lezers zeggen misschien: 'Hé, iedereen heeft tegenwoordig een apparaat dat krachtig genoeg is om zelfs zeer veeleisende en cool uitziende games te spelen!' Dat is niet de hele waarheid: slechts ongeveer elke derde persoon op de planeet heeft een smartphone en een ander derde deel gebruikt gewone telefoons met een knop of vaste telefoons. En de rest heeft helemaal geen telefoon. Sommige van degenen die geen smartphones hebben om online pixelart-spellen te spelen, hebben inderdaad computers of laptops en kunnen erop spelen. Maar vergeet niet dat een groot deel van de smartphones oud is, wat betekent dat ze technisch niet de mogelijkheid ondersteunen om veel games te spelen, maar alleen de eenvoudigste. De vuistregel blijft dus levensvatbaar: gemakkelijke en eenvoudige spellen, zoals die met pixels, zijn nog steeds populair onder de bevolking als een globaal beeld wordt beschouwd.